Carl Gustav Jung beweerde blijkbaar dat reizen ideaal is om op zoek te gaan naar jezelf en om te groeien. Om jezelf een spiegel voor te houden en zo bepaalde aspecten van jezelf zichtbaar te maken. Tenzij je op een volledig gearrangeerde all-in vakantie gaat, natuurlijk. De enige spiegel die je daar tegenkomt is die hele grote in je veel te luxueuze badkamer ;-) Onze vakantie in Noorwegen was allesbehalve een all-in vakantie. Samen met een bevriend koppel trokken mijn vriendin en ik met onze tent door Noorwegen. Twee weken wild kamperen, bergen en gletsjers opwandelen, op onze gasvuurtjes eten uit blik klaarmaken, ’s avonds een vuur maken om gezellig bij te zitten, interessante mensen ontmoeten en van de natuur genieten.
Hieronder enkele zaken waar ik me door onze vakantie nog eens extra bewust van werd:
- schijn bedriegt. Eén van de meren waar we langs wandelden, was zo helder dat je perfect meters diep in het water de stenen op de bodem kon zien liggen. “Waauw,” dacht ik, “wat een puur stukje natuur is dat hier.” Achteraf vertelde ik het vol enthousiasme aan mijn vader, die visser is en dus zeker geïnteresseerd zou zijn. Hij zei me dat zulk helder water wijst op een ongezonde en veel te hoge zuurtegraad (vervuiling door zure regen) en dat er in dat meer geen enkele vis kon overleven. Puur natuur, yeah right…
- een plan hoeft niet altijd. Misschien iets geks om als projectleider te verkondigen, maar een volledig uitgewerkt plan hoeft niet altijd. Voor onze reis hadden we niets op voorhand vastgelegd behalve de boot terug naar huis. We hebben gewoon elke dag beslist wat we de volgende dag zouden doen. Wel hadden we op voorhand onze verwachtingen op hoger niveau met elkaar afgestemd. We wisten dat we veel wilden kamperen en wandelen, dicht bij de natuur leven, niet te veel geld uitgeven etc. Jezelf doelen stellen is belangrijk, maar het is nog veel belangrijker te weten welke waarden je wilt vervullen met je doelen en acties.
- eerlijkheid bestaat. In Noorwegen heerst er een cultuur die nog heel sterk op vertrouwen en eerlijkheid is gebaseerd. Er staan bijvoorbeeld boeken in een stalletje op straat zonder verkoper erbij. En je wordt verondersteld de aangegeven prijs in een schuifje te stoppen. Of je huurt fietsen en krijgt een verbaasde blik van de verhuurder als je achter een slot vraagt. En dat zijn maar twee van de zovele voorbeelden… Dat doet je beseffen hoe hard we elkaar vertrouwen hier in België.
- ons Belgisch bier rules! Het was heel grappig om te merken hoe geliefd ons Belgisch bier is in Noorwegen. Er waren zelfs twee Noorse trekkers die hun wandelroute van die dag helemaal omgooiden om ’s avonds bij ons een Belgisch pintje te kunnen komen drinken.
- luxe is relatief. Als je net een aantal dagen wild gekampeerd hebt, geen stromend water of toilet gezien hebt en het begint dan de hele dag te stortregenen, is een heel eenvoudig hutje een zaligheid. Vier harde bedden, een tafel en een gammel gasvuur in een klein tuinhuis, meer heb je op dat moment echt niet nodig om je de koning te rijk te voelen.
- op reis leer je elkaar kennen. Door op reis de hele tijd heel dicht bij elkaar te leven, leer je elkaar snel en goed kennen. En dan durft het wel eens even minder goed te klikken. Niet dat dat erg hoeft te zijn, want als je in de spiegel die de ander op dat moment is, durft te kijken, leer je veel bij over jezelf. En zo eindig ik deze post zoals ik hem begon: op reis gaan, is een beetje op zoek gaan naar jezelf.