wat is leren?

“Wat is leren: kennis opdoen, kennis verzamelen? Of je leven veranderen? Is leren dingen in de boekenkast zetten, of je ontdoen van alles wat nergens toe dient en je weg lichter, met minder ballast, vervolgen?” citaat

Leren is groeien. Leren is mee-maken. Leren is fouten maken, de pijn voelen, inzien hoe het beter kan. Leren is groter en sterker worden, meer keuzes ontwikkelen en dingen anders gaan doen. Leren is ervaren: proeven, ruiken, horen zien en voelen. Leren is een stap dichter bij jezelf komen.

Wat heb jij vandaag geleerd?

wees jezelf...

Dit vind ik zo'n mooie en pakkende uitspraak dat ik hem even met jullie wil delen. Want we zijn allemaal uniek en hebben allemaal een unieke combinatie van talenten.

Waarom zou je op iemand anders willen lijken of zoals iemand anders willen zijn?

door het leven glijden

Vorig weekend had ik het geluk om samen met een aantal collega’s naar Oostenrijk te kunnen gaan om daar drie dagen te skiën of te snowboarden. Ik had ooit eerder al eens aan dagje op een snowboard gestaan en herinnerde me vooral het vele en pijnlijke vallen en de stijve spieren achteraf. Toch greep ik deze kans om het nog eens te proberen in de hoop het snowboarden toch wat onder de knie te krijgen en er zelfs plezier aan te beleven.

En dat lukte me. Op de derde dag kon ik op m’n eigen tempo een rode piste afglijden en mooie bochtjes maken zonder te vallen. En ik heb me reuze geamuseerd die drie dagen.


Als ik er achteraf op terugkijk, zijn er een aantal aspecten aan het leven die ik ook zag terugkomen in het leren snowboarden:

Ken je doelen en hou ze in het vizier. Je mag niet naar beneden naar je board of voeten kijken tijdens het snowboarden. Door omhoog te kijken naar het punt waar je naartoe wil, zullen je voeten en board automatisch meedraaien en glij je in de gewenste richting.

Falen is feedback. Door elke val als feedback te beschouwen, verbeterde ik stap voor stap m’n evenwicht en positie op het snowboard. Zonder te vallen kan je niet leren skiën of snowboarden. Of zoals wij het heel stoer formuleerden na een val: “no pain, no gain!”

Kom uit je comfort-zone. Ik ben heel blij dat m’n vrienden me al snel overtuigden om de baby-piste te verlaten en samen met hen de moeilijkere pistes te gaan proberen. Ik leerde heel veel bij door uit m’n comfort-zone te komen en de spannende, onbekende uitdagingen aan te gaan.

Leer van de experten. Door goed te kijken en te luisteren naar twee van m’n vrienden die een heel stuk beter snowboarden, heb ik enorm veel opgestoken. Omring je met experten en leer van hen! Bedankt, Tom en Frank!

Denk niet teveel na. De momenten waarop ik viel, waren meestal de momenten waarop ik teveel begon na te denken. Het is heel belangrijk om contact te houden met je lichaam en niet alleen vanuit je hoofd te functioneren.

Beloon jezelf. Niets is heerlijker dan lekker relaxen onder vrienden met een frisse pint na een dag hard werken.

kan jouw intelligentie nog groeien?

Ga jij ervan uit dat je je intelligentie en talenten verder kan ontwikkelen? Of ga je ervan uit dat je ze meekreeg bij je geboorte en dat ze niet kunnen groeien?

Dit zijn twee heel verschillende opvattingen die door de psychologe Carol Dweck verder werden onderzocht. Ze ontdekte dat er twee soorten ‘mindsets’ zijn die zij de fixed mindset en de growth mindset noemt.

Iemand met een fixed mindset gaat ervan uit dat intelligentie statisch is en niet kan evolueren of groeien. Zulke mensen zullen bijvoorbeeld sneller opgeven bij het zoeken naar problemen omdat ze ervan uitgaan dat ze ‘het toch niet in zich hebben’. Ze hebben de neiging uitdagingen te vermijden en voelen zich eerder bedreigd door het ‘succes’ van anderen.

Mensen met een zogenaamde growth mindset gaan ervan uit dat intelligentie en talenten verder ontwikkeld kunnen worden. Ze beschouwen falen als feedback en houden van nieuwe uitdagingen. Omdat ze zichzelf als groeiend en evoluerend bekijken, staan ze meer open voor feedback en halen ze meer voldoening uit hun werk.

Dit is een video waarin Carol vertelt over de twee mindsets. Meer uitleg vind je in haar boek, dit artikel en op deze blog. Wat ik persoonlijk het leukst vind in dit verband, is bovenstaande tekening die de verschillen tussen de twee mindsets duidelijk maakt.

Uit experimenten die Carol uitvoerde, bleek dat studenten die via coaching een growth mindset werd aangeleerd veel betere resultaten halen dan degenen met een fixed mindset. Reden genoeg dus om jezelf ervan te overtuigen dat je altijd kan bijleren en dat je je eigen talenten en intelligentie verder kan ontwikkelen. Het verschil tussen winnen en verliezen zit hem in hoe je omgaat met mislukkingen!

Hoe ga jij om met de fouten die je maakt?

Hoe loop jij het liefst door een bos?

Lees eens rustig de volgende drie verhaaltjes:

Het verschil tussen deze drie verhalen is dat ze elk vanuit een ander zintuig geschreven zijn. En dat deed ik heel bewust om jullie aan te tonen dat we allemaal de informatie die op ons afkomt, filteren met behulp van onze zintuigen. En dat doet elk van ons op een andere manier. Sommige mensen zijn nogal visueel ingesteld en geven de voorkeur aan visuele prikkels. Anderen zijn dan weer kinesthetisch ingesteld en verkiezen vooral gevoelens en bewegingen. En sommige mensen zijn eerder auditief ingesteld en reageren vooral op auditieve input.

We hebben bijna allemaal een voorkeur voor één van onze zintuigen en filteren binnenkomende informatie dus hoofdzakelijk op die basis. We geven als het ware meer aandacht aan dat ene aspect van onze ervaring. Die voorkeur noemt men ons primair representatiesysteem.

Als iemands primaire representatiesysteem bijvoorbeeld visueel is, wil dat natuurlijk niet zeggen dat die persoon niets hoort of voelt, maar dat hij of zij onbewust meer aandacht zal hebben voor wat hij ziet. Een voorkeur voor het ene zintuig is niet beter dan voor het andere en de kracht zit hem erin je bewust te worden van je eigen voorkeur. En bewust te kunnen kiezen welk van je zintuigen je op de voorgrond zet.

Let er de komende dagen eens voor jezelf op hoe je informatie filtert. Als je bijvoorbeeld een document schrijft, moet dat er dan goed uitzien of moet je een goed gevoel hebben bij je document? En als je denkt aan de laatste keer dat je uit ging eten, zie je dan je bord weer voor je, hoor je de muziek en het geroezemoes terug of voel je de gezelligheid opnieuw?

nog meer 'Love' en iets over democratisch management

Ik kwam nog enkele interessante links tegen in verband met mijn vorige post over ‘The Love Machine’. Hier vind je een interview met de CEO van Linden Lab en op pagina 3 heeft hij het over hun ‘Love Machine’. Door wat verder te surfen, kwam ik deze veelbelovende, gratis tool tegen die een goed alternatief zou kunnen zijn om binnen je bedrijf de positieve communicatie op te krikken. Wat ikzelf ook handig zou vinden, is een versie van LinkedIn die je enkel binnen je bedrijf kan gebruiken. Als iemand daar een manier voor kent, laat het me weten alsjeblieft.

Uit het interview over Linden Lab blijkt ook dat zij als bedrijf heel 'democratisch' werken. Wat onder andere wil zeggen dat het management heel transparant wodt gehouden en dat werknemers gestimuleerd worden veel beslissingen zelf te nemen. Democratisch management is iets waar Traci Fenton in gespecialiseerd is. Naast een lijst van meest democratische bedrijven vind je op haar site ook veel interessante info over wat een ‘democratisch’ bedrijf is en hoe dat dan werkt. En hier vind je een podcast waarin Traci geïnterviewd wordt over democratisch management en waarin ze het ook heeft over ‘The Love Machine’. Ze vertelt bijvoorbeeld dat er op crisismomenten net veel meer in plaats van minder 'Love' wordt rondegstuurd op Linden Lab. Wat bewijst dat de Linden Lab met 'The Love Machine' zijn doel bereikt, namelijk positieve en constructieve communicatie creëren.

Heb jij ondertussen al wat ‘Love’ rondgestuurd?

gebruik jij 'The Love Machine'?

Hoe kan je binnen een bedrijf een positieve sfeer creëren waarin mensen goed en graag samenwerken?

Eén van de leukere ideeën die ik recentelijk in dit verband tegenkwam, is ‘The Love Machine’ van Linden Lab (de makers van Second Life). ‘The Love Machine’ is een webapplicatie die Linden Lab zelf bouwde en die binnen het bedrijf door alle werknemers gebruikt wordt. Ze laat de werknemers toe om op een heel eenvoudige manier een boodschap naar een andere werknemer te sturen om hem aan te moedigen of te bedankten voor de hulp. De ontvanger krijgt dan een mailtje met daarin de bemoedigende woorden van de afzender. En op die manier wordt er binnen Linden Lab heel wat ‘Love’ rondgestuurd, wat bijdraagt aan de positieve, constructieve sfeer in het bedrijf.

Ik vind dit een heel leuke manier om wat meer positieve communicatie te bekomen op de werkvloer. Want we weten allemaal dat het belangrijk is om dankbaarheid te tonen, maar doen we dat in de praktijk ook vaak genoeg?

tien eenvoudige wetten

John Maeda schreef een interessant boek over eenvoud. Hij legt aan de hand van 10 wetten uit hoe krachtig en belangrijk eenvoud is als je producten ontwerpt, schrijft, presentaties geeft en noem maar op.

Ik vind zijn blog alvast heel interessant (hij legt er ook de wetten uit) en ga het boek op m'n kerstlijstje zetten.

Ik geef jullie alvast de 10e wet van Maeda mee. Die vat alle andere mooi samen:

"Simplicity is about subtracting the obvious, and adding the meaningful."

Hoe zou jij je leven tegelijkertijd simpeler kunnen maken en meer betekenis geven?

hoe groot is jouw 'bouncebackability'?

Herinner jij je nog de NLP stelling die zei dat falen niet bestaat en er alleen feedback is?

Anna van The engaging brand geeft ons hier diezelfde visie iets concreter mee. Ze stelt terecht dat succes betekent dat je bijleert.

Hoe groot schat jij je eigen 'bouncebackability' in?

talent zit overal...

Dit verhaaltje vond ik zo treffend dat ik het graag met jullie wil delen. Het toont namelijk heel mooi aan hoe belangrijk het is om als manager in elke individuele werknemer op zoek te gaan naar zijn of haar talenten en ambities. Je werknemers actief steunen in hun persoonlijke groei kan een bedrijf veel meer opleveren dan vaak gedacht wordt...

Welk zijn jouw (al dan niet verborgen) talenten die een plaatsje verdienen op deze wereld?

waar brandt jouw lamp?

Ik kreeg van een medestudent NLP een heel leuk boekje over training geven. In "Where’s your spotlight?" vertelt Tim Andrews heel helder en vlot over dingen als doelen stellen tijdens je training, je training afstemmen op iedere deelnemer, het motiveren van deelnemers, interactie mogelijk maken en vooral het betekenis geven aan de training voor de deelnemers. Zoals de titel van dit boekje al onthult, gaat het er allemaal om waar je als trainer je aandacht (de spotlight) het meest op richt, op jezelf of op je deelnemers…

Waar richt jij je aandacht het meest op als je voor een groep staat? Op jezelf en je presentatie, nota’s of ideeën? Of op de groep die voor je zit?