wandel eerst een eindje mee
Wandel eerst een eindje met de ander mee, en vraag hem dan of hij samen met jou van richting wil veranderen.
Pace-overlap-lead, heet dit in NLP termen. En het komt erop neer dat je eerst het taal- en woordgebruik van de ander spiegelt om daarna van daaruit naar een andere richting te gaan.
Een concreet voorbeeld: stel dat je collega over zijn toeren in jouw bureau binnenvalt want er is blijkbaar iets gebeurd. Hij vertelt honderduit en in detail over wat er gebeurde, wie wat zei, wat de andere toen deed, etc… en beschrijft alleen het gedrag en niet wat dat voor hem allemaal betekent Je komt uit zijn woorden niet te weten hoe hij zich voelt over de situatie. Dus je onderbreekt hem en zegt: “Ja, maar, hoe voel jij je daarbij?”
De kans bestaat dat je collega hierdoor het idee krijgt dat je het gesprek helemaal omgooit, omdat hij zo hard in die gedrag-modus zit en zich daar niet van bewust is. Daardoor zou hij het idee kunnen krijgen dat jij niet echt luisterde naar hem en niet geinteresseerd bent, wat natuurlijk net wel zo is.
Dit kan je vermijden door eerst even mee te gaan in zijn taalgebruik (pace het gedrag) en dan de overgang te maken naar het nieuwe taalgebruik (overlap en lead naar gevoel). Je zou iets kunnen vragen als: “En toen Pascal op je riep en Mariette de deur dichtsloeg, welk gevoel kreeg je toen?”
Door eerst de woorden van de ander te herhalen, bevestig je dat je hem begrepen hebt. Daardoor zal hij ook sneller openstaan voor het tweede deel van je vraag, namelijk jouw uitnodiging om over z’n gevoelens bij de situatie te praten.
Het lijkt een klein verschil, maar in de praktijk kan het ervoor zorgen dat je heel makkelijk de richting van een gesprek verandert zonder dat je je contact met de ander verliest. Je kan het onder andere gebruiken om iemand van visuele naar auditieve taal te brengen, om te weten te komen wat iemand denkt, voelt of doet in een bepaalde situatie, om iemand ook het standpunt van de andere te doen inzien, etc…
Wandel dus eerst een eindje mee en verander daarna samen van richting!
4 opmerkingen:
“En toen Pascal op je riep en Mariette de deur dichtsloeg, welk gevoel kreg je toen?”
Kreg, is dat Vlaams of bedoel je kreeg?
Toch weer een prima stuk!
Bedankt, Ben. 'Kreg' is inderdaad geen Vlaams dialect, maar een typo... ik heb het verbeterd. thx!
Doet me denken aan het boek van Gordon: "Luisteren naar kinderen". Eerst laten weten dat je het kind begrepen hebt, dan pas kan het weer naar jou luisteren. En het werkt echt, kan ik je vertellen! (ik vind het zelf ook fijn als ik begrepen wordt. En dat betekent nog niet dat iemand het dan met je eens hoeft te zijn. Dat is misschien een eye-opener voor velen van ons)
Als je eens een typo bij mij tegen komt... Schrijversblindheid :-).
Een reactie posten