21 mei 2008

4 lessen over Liefde...

Gisteren volgde ik een lezing waarin Eric Schneider ons vertelde over 'Liefde', één van de meest gebruikte en tegelijkertijd een van de meest onbegrepen woorden. Hoewel ik zeker niet wil pretenderen een specialist te zijn, vat ik hieronder toch even samen wat ik vooral onthield vanuit Eric's wijze woorden:

Liefde begint bij jezelf. Liefde begint bij het onderzoeken en ontwikkelen van jezelf. Dat wil zeggen dat je je bewust wordt van je gedachten, gevoelens en gedrag en dat je van daaruit je angsten, kwaliteiten en werkpunten leert kennen en waarderen. Op die manier leer je van jezelf houden en dat is de noodzakelijke eerste stap. Je kan niet oprecht van iemand anders houden als je jezelf niet respecteert en waardeert.

Liefde kan je niet krijgen van anderen.
Heel vaak stellen we de personen rondom ons verantwoordelijk voor ons eigen geluk. We vinden bijvoorbeeld dat onze partner ons 'gelukkig moet maken' of dat 'de ander ons geluk heeft afgenomen' als een relatie stukloopt. Het is heel belangrijk om te beseffen dat er op de hele wereld niemand rondloopt die jou gelukkig kan maken... behalve jijzelf! Neem dus zelf de verantwoordelijkheid voor je leven en je geluk en zoek waardering en Liefde in jezelf.

Liefde is het verruimen van je bewustzijn.
Als je van jezelf hebt leren houden, is de volgende stap om jouw Liefde te delen met anderen. Hou daarbij goed in het achterhoofd dat 'gebondenheid' iets helemaal anders is dan 'verbondenheid'. Ga dus op zoek naar de onvoorwaardelijke verbinding met de mensen rondom jou zonder daar regels, eisen of beperkingen aan te koppelen. Op die manier wordt Liefde een bepaalde kwaliteit van 'zijn' waarbij je je leven ten volle leeft, in contact met een groter geheel.

Liefde is niet hetzelfde als verliefdheid. Eén van de valkuilen in deze context is het verwarren van Liefde met verliefdheid. Verliefdheid heeft namelijk te maken met het seksuele en onze drang om onszelf voort te planten, terwijl Liefde het zoeken naar eenheid en geluk is. Het is zelfs zo dat verliefdheid ons vaak tegenhoudt in het ontwikkelen van echte Liefde omdat we de wereld door een roze bril bekijken als we verliefd zijn. Daardoor kijken we niet meer objectief naar onszelf, zijn we niet meer bezig met het verder ontwikkelen van onszelf en vernauwen we in feite ons bewustzijn. De ideale volgorde is dus eerst Liefde (voor jezelf) en dan verliefdheid.


Ziezo, tot daar de theorie. Nu dit alles stap voor stap begrijpen, voelen en leren toepassen in het leven...

Wat betekent Liefde voor jou?


8 opmerkingen:

Unknown zei

Goh! Als je moet verwoorden wat Liefde voor je betekend, dan weet je eigenljk pas wat voor een moeilijk onderwerp dit is. De woorden 'ik heb je lief' worden volgens mij te pas en te onpas in de verkeerde connotatie gebruikt.

Ik volg je volledig met het punt dat je geen Liefde kunt kennen als je je zelf geen Liefde gunt. Doch denk ik dat andere mensen je wel Liefde kunnen geven onder het mum van Respect. We zijn allemaal met onze "drijfveren" bezig: onze reden van bestaan. Je concentreert je op een bepaalde drijfveer zoals je jezelf (respect voor jezelf, respect voor je lichaam, ...), je gezin (respect voor vrouw/man en kinderen), je omgeving (werkomgeving, andere mensen etc). Dus volgens mij kan je wel Liefde krijgen, maar dan verhuld onder de mantel van Respect. Dit allemaal om je omgeving te verbeteren of om je beter te voelen in je omgeving.

Zoals je uit mijn 'hersenspinsels' hierboven kan afleiden staat Liefde gelijk aan ongeconditioneerde Respect, zowel tegenover jezelf als tegenover derden...

Of zit ik er een beetje naast nu? ;)

Marina Noordegraaf .... zei

Wat liefde voor mij is? Het is niet enkel een gevoel maar vooral een werkwoord

Moosability zei

Ik ben goe bezig : I love myself.
*snuift nog eens diep aan zijn oksel* rrrr

Maar wat liefde ook is : met zijn tweetjes in een bepaalde situatie aan hetzelfde denken, dat vervolgens beseffen en er dan nog gelukkiger van worden.

Jari zei

http://nl.wikipedia.org/wiki/Liefde

Veel leesgenot !

Marina Noordegraaf .... zei

Naar aanleiding van deze post en mijn reactie daarop dat liefde een werkwoord is, kreeg ik een mailtje in mijn mailbox waarin stond dat je aan werken aan liefde ook kapot kunt gaan. Dat ben ik helemaal met de schrijver eens. Ik antwoordde het volgende:

Ik begrijp dat de liefde jou op dit moment niet zo goed behandelt. Mijn reactie op Jef’s blog is vanzelfsprekend geen verwijt naar jou of iemand anders dat je niet hard genoeg werkt. Je kunt ook té hard werken. Ik kan natuurlijk niet inschatten wat liefde voor JOU betekent. Ik kan het enkel voor mezelf zeggen. En voor mij is dat op elk moment bespreekbaar maken hoe ik me voel en het gevoel hebben dat wat ik zeg ook gehoord word. Het romantische ideaal van liefde is dat de ander je begrijpt zonder dat je er iets voor hoeft te doen.

En met te zeggen dat het een werkwoord was, wilde ik aangeven dat liefde niet vanzelf “gaat”. Maar wel in tweerichtingsverkeer. Want als je in je eentje aan liefde moet werken ga je denk ik kapot.

Denken jullie dat je in je eentje aan liefde kunt werken?

Jef zei

Hallo Marina,

Om op jouw vraag (kan je in je eentje aan liefde werken?) te antwoorden: Ja, ik denk zelfs dat je in je eentje aan Liefde moet werken.

Maar om dat antwoord helemaal helder te maken, wil ik daarbij vertellen dat ik een onderscheid maak tussen Liefde en een relatie.

Met Liefde bedoel ik dan eigenliefde, die Liefde leren delen met anderen, onvoorwaardelijke Liefde voor de medemens en voor de wereld. Dus eigenlijk de evolutie van eigenliefde tot universele Liefde om die zware en abstacte termen te gebruiken. En dan is Liefde zeker en vast een werkwoord. Want je moet beginnen met jezelf te leren kennen, apprecieren en respecteren. En vanuit die ontwikkeling van eigenliefde kan je die Liefde (vaak onder de vorm van respect en mededogen) beginnen delen met anderen en de wereld. En dat vraagt volgens mij focus, bewustzijn en de wil om in jezelf te gaan en jezelf te ontwikkelen.

Dat is meteen ook de reden waarom ik een onderscheid wil maken tussen Liefde en een (liefdes)relatie. Een relatie is ook een werkwoord, zeker en vast. Dat gaat dan om elkaar leren kennen en begrijpen, over geven en nemen. Een relatie heeft te maken met de band tussen twee personen, terwijl Liefde vertrekt bij jezelf en de band met jezelf.

Waarom ik dus het verschil tussen Liefde en een liefdesrelatie zo belangrijk vind, is omdat ik denk dat je eerst aan Liefde moet werken met en voor jezelf, vooraleer je (verder) kan werken aan een liefdesrelatie met een ander. Of dat die twee zaken op zijn minst samen moeten verlopen. Als ik dat probeer toe te passen op de persoon die jou mailde (zonder die concrete situatie te kennen natuurlijk), zou ik denken dat je inderdaad 'te hard' aan een relatie kan werken. En dan bedoel ik met 'te hard' dat je niet genoeg van jezelf weet (en vooral voelt) wat jouw noden, verlangens en grenzen zijn en die dus wegcijfert ten voordele van de relatie met de ander (of zelfs ten voordele van de noden en verlangens van de ander). Als dat het geval moest zijn, is het nodig om jezelf belangrijker te leren vinden dan de relatie met de ander. En dus niet over je grenzen te gaan voor de ander of de relatie. Je kan een ander persoon 'geven' zoveel jij kan, als die ander dat om één of ander reden niet kan aannemen, is dat verloren energie. En we kunnen niet oprecht Liefde van iemand anders aanemen als we onszelf niet apprecieren. Want als we onszelf (vaak onbewust) 'niet goed genoeg' vinden, zullen we ook niet aannemen dat anderen ons wel 'goed genoeg' vinden. En dus botst die andere op een muur of staat hij voor een zwart gat dat alle liefde en bevestiging opzuigt zonder ze echt aan te nemen.

Een andere manier van 'te hard' aan de relatie werken is vergeten om gewoon te genieten van de mooie en positieve dingen die er wel al zijn tussen twee personen. Als je alleen maar focust op de dingen die niet goed gaan, denk ik dat het moeilijk is om genoeg energie en moed te blijven vinden. En dat geldt trouwens ok vor het werken aan jezelf. Jezelf ontwikkelen en graag leren zien, betekent ook jezelf de rust, ruimte en ontspanning geven die je nodig hebt.

Ziezo, dat waren mijn bedenkingen rond relaties, Liefde en 'te hard' werken aan die dingen. Hopelijk helpt je dit om je vraag te beantwoorden...

Groeten, Jef

PS: de reden dat ik Liefde hier met een hoofdletter schrijf is om duidelijk het verschil te maken tussen onvoorwaardelijke, universele Liefde en de vele andere betekenissen die het woord liefde vaak krijgt (in het kader van relaties).

Marina Noordegraaf .... zei

dank je jef! ik sluit me met heel mijn hart bij je woorden aan

Jari zei

Ik vrees dat we met al onze rationele bedenkingen Liefde oneer aan doen. Liefde laat zich niet verwoorden. Liefde laat zich voelen.
De mens probeert al eeuwen te verwoorden wat Liefde is. Wat net aangeeft hoe machteloos hij er naar op zoek is.
Is het niet beter het verwoorden te laten en Het gewoonweg te ondergaan ? Je lichaam (je hart ?)zal je wel een signaal geven als Het er is.
Je zult het wel voelen. Vooral als je het lang genoeg gemist hebt. Laat het rusten. Je doet Het oneer aan.
Ik had dit niet mogen schrijven. Ik heb Het oneer aan gedaan. Maar het is met liefde geschreven.
Knuffel eens iemand. En koester die knuffel.