20 februari 2007

de tijd tikt snel, gebruik hem wel

Hebben jullie soms ook het gevoel dat je niet genoeg tijd hebt? En dat de tijd steeds sneller gaat?

Ik ook. En daarom ging ik onlangs naar een lezing met als titel ‘Ik heb geen tijd meer’. Philippe Vandevorst (de drijvende kracht achter Thimoteus) sprak een hele avond over tijd en over hoe we anders met tijd zouden kunnen omgaan.

Philippe vertelde heel enthousisast over zijn eigen zoektocht naar ‘meer tijd’. Hij leidde ons doorheen de avond langs verschillende interessante invalshoeken om naar tijd te kijken: de quantumfysica, de multi-dimensionele wereld, de relatie tussen onze zintuigen en tijd, ons eigen tijdslichaam en de logische niveaus.

Omdat ik in één post niet dieper op al deze aspecten in kan gaan, kies ik er eentje uit om jullie wat meer over te vertellen, namelijk de relatie tussen onze zintuigen en de tijd.

Zoals jullie allemaal weten, hebben we vijf verschillende zintuigen. In onze Westerse wereld is in het algemeen onze visuele kant het meest ontwikkeld. Daarmee bedoel ik niet dat we beter kunnen zien dan horen of ruiken. Maar dat we gewoon zijn om heel veel visuele prikkels te krijgen en te verwerken, en dat we ons minder op ons gehoor en ons gevoel baseren tijdens ons dagelijks leven.

Nu is het zo dat zien sneller gaat dan horen en heel veel sneller dan voelen. Het kost dus meer tijd om te voelen wat er in je leeft dan om te zien wat er rondom jou leeft. En in onze huidige maatschappij worden we overspoeld door visuele input, denk maar aan TV en de meeste reclame. Allemaal sterk visuele prikkels die ons tonen wat we nodig hebben en hoe we moeten leven. En door die constante stroom van visuele prikkels, nemen we dus minder en minder de tijd om te voelen wat we echt nodig hebben.

Philippe’s lezing was dan ook een betoog om wat meer tijd vrij te maken om het leven niet alleen te zien, maar ook te horen, proeven, ruiken en voelen. En om zelfs tijd te maken om ons te vervelen. Want op zulke momenten ‘herkauwen’ we het leven en zijn we zonder er ons bewust van te zijn bezig met de belangrijke dingen in ons leven.

Om datzelfde besluit toch nog even te verwoorden in functie van de logische niveaus vanuit NLP (waarover later meer): Door meer te voelen wat belangrijk voor je is, waar je naartoe wil en wie je in weze bent, zul je ook meer rust vinden in je omgeving en in de dingen die je elke dag doet.

2 opmerkingen:

Karen zei

Ik was ook op die lezing, en ik vond vooral het volgende idee van die man interessant:
Hij vertelde ons dat er een strekking is die beweert dat het supramentale tijdperk terugkeert. Dat betekent dat de energie sneller gaat trillen, waardoor de materie lichter wordt en waardoor dus de tijd sneller gaat. Werkelijk sneller dus. Aangezien dat voor alle materie geldt, en de klokken dus mee sneller tikken, hebben we geen concrete aanknopingspunten om dit te bewijzen. Vroeger duurde voor ons de zomervakantie eeuwen. Als je dit nu aan kinderen vraagt, is dat niet meer het geval. Ook kinderen hebben de indruk dat de tijd vliegt. Ik vond dit een heel indrukwekkende gedachte. Ik ken zelf jammer genoeg niet voldoende van quantumfysica om het helemaal te begrijpen, maar ik wil er wel meer over weten. Is er iemand die hier meer over kan vertellen of interessante boeken weet die dit kunnen verhelderen? Alvast bedankt!
Karen

Anoniem zei

Vooruitgang betekent vaak dat dingen sneller kunnen gebeuren en we zogezegd meer tijd hebben. Maar .. dit blijkt niet altijd zo'n vooruitgang.
Volgende doet me denken aan het vervangen van maaltijdchecks door dagpremies die de zaken administratief vergemakkelijken, maar ervoor zorgen dat er minder mensen naar de maandelijkse drink van het bedrijf komen ... omdat we minder tijd hebben.
Luc

"Nog droeviger is het bericht over het effect dat de introductie van stalen bijlen op de Panare-indianen in Venezuela heeft gehad.
In het verleden, toen er nog stenen bijlen werden gebruikt, kwamen verschillende mensen bij elkaar en werkten gemeenschappelijk aan het vellen van bomen voor het maken van een nieuwe tuin. Met de introductie van de stalen bijl, echter, kan een man zelf de bomen in zijn tuin weghalen. Samenwerking is niet langer verplicht noch vaak voorkomend. (Milton 1992, pp. 37-42)"