ontspannen bij de kapper... of toch niet?
Nog geen halve minuut later betrapte ik mezelf erop dat ik met m’n ene hand vrij hard in de andere aan het knijpen was, zonder dat ik me daarvan bewust was. Gek, want hoewel ik dus nog maar pas heel bewust ontspannen achteruit was gaan liggen, spande ik blijkbaar al snel (en onbewust ) een deel van m’n lichaam op.
Toen ik even later in de kappersstoel mocht gaan zitten en de kapper begon te knippen, nam ik mezelf voor om tijdens het knippen zo ontspannen mogelijk te blijven zitten. En hoewel ik daar dus bewust mee bezig was, merkte ik dat een halfuur ontspannen zitten enorm moeilijk was. Vanaf het moment dat ik m’n gedachten liet afdwalen of even met de kapper babbelde, bleek ik ergens wel één of meerder spieren opgespannen te hebben. Ofwel waren m’n vingers in elkaar verstrengeld, m’n schouders opgetrokken, m’n benen over elkaar geslagen ofwel m’n voeten tegen de stoel geklemd.
Heel gek, die onbewuste neiging om ergens in je lichaam een spanning op te bouwen als dat helemaal niet nodig is.
Blijkbaar is dat iets wat we bijna allemaal vaak doen. Zelfs als we slapen, zijn onze spieren lang niet altijd ontspannen. En dat terwijl gespannen spieren alleen maar nuttig zijn als we fysieke arbeid moeten verrichten. Voor velen is het onbewust en voortdurend opspannen van spieren iets waarmee ze veel energie verliezen, zonder dat te beseffen. Gespannen spieren zenden namelijk voortdurend prikkels naar onze hersenstam, waardoor onze hersenen geprikkeld worden en te actief blijven. Daardoor slapen we slecht of is er minder energie in de hersenen voorhanden om ons op ons ‘werk’ te concentreren.
Het is dus heel belangrijk om je bewust te worden van de onbewust opgebouwde spanningen in je lijf. Dan kan je daarna die spanningen weg beginnen werken. Probeer de volgende dagen eens te letten op van die onbewust opgebouwde spanningen in je lijf. Of probeer eens vijf minuten ontspannen te blijven zitten… Lukt dat?
2 opmerkingen:
Jef,
het lijkt me alsof je eerder bij de tandarts zat :-) In elk geval daar knijp ik altijd harder in de stoel en probeer er ook altijd op te letten me te ontspannen, maar dat lukt nooit.
Om de slaap te vatten ga ik meestal in de "doodskist" houding liggen : op de rug en de handen gevouwen op de buik.
Verder heb ik ook gemerkt dat je hoofd met je armen aandrukken helpt : een geborgen gevoel.
Dit doet me denken aan een autistische professor. Alhoewel (of juist vanwege) autistisch is ze ongelofelijk in staat dieren aan te voelen. Ze heeft oa een aangepast slachthuis ontworpen om koeien met een gerust gemoed naar de slachtbank te leiden. Niet dat het resultaat veel verschilt, maar toch ...
Die dame had zich een druk machine ontworpen, waarbij ze liggend zacht tussen 2 grote kussens geperst werd. Het zou een totaal ontspannen gevoel geven.
bij de tandarts zou ik inderdaad nog harder in de stoel geknepen hebben ;-)
Ik zou ook wel eens tussen dat machien met die twee kussens van die ene dame willen liggen. Lijkt me heel ontspannend. Vooraleer in te slapen, loop ik vaak in gedachten even heel m'n lichaam af van m'n voeten tot me'n hoofd en ontspan bewust alle delen van m'n lijf. Ik stel me dan voor dat ze één voor één zwaarder worden en totaal ontspannen... meestal lig ik dan al lang te slapen voor ik tot bij m'n hoofd geraakt ben. Dus een heel effectieve techniek! :-)
Een reactie posten