wanneer het leven aan de deur klopt...
"Wanneer het leven aan de deur klopt, moet je opendoen. Wanneer een mens te lang op één plek blijft, roest hij vast. Het is noodzakelijk om zo nu en dan alle verworven zekerheden achter je te laten, om opnieuw geinspireerd te worden. Pas wanneer de mens het lef heeft zich door het leven te laten uitdagen, kan hij zichzelf ten volle ontplooien, nieuwe talenten ontwikkelen. Het leven is verandering, en wie zich daartegen verzet, vergiftigt langzaam maar zeker zichzelf met het vitriool van afgunst, verbittering, of - erger nog - ingebeelde tevredenheid."
Geert Kimpen - De geheime Newton
Wat doe jij als het leven aan de deur klopt? Doe je open?
3 opmerkingen:
Wanneer het leven aan de deur klopt, mag je je beide pollekes kussen van geluk. Aankloppen is nog vrij beleefd. Meestal staat het leven met een stormram aan de deur en dan maakt het zelfs niet uit of je opendoet of niet.
Wees dus ook beleefd en open die deur...
Geen reactie over de wijze woorden van Geert Kimpen, maar eentje over 'De geheime Newton'.
Ik hou soms van esoterische geschriften, maar deze gaat me toch te ver
http://www.pbs.org/wgbh/nova/newton/alch-flash.html
Het Newton verhaal lijkt me sterk op dat van de briljante wiskundige Nash (van 'A beautiful mind'). Ik heb genoten van de boek en de film.
Briljant zijn heeft blijkbaar zijn keerzijde en soms kan een geest niet meer stoppen met het leggen van verbanden ...
http://www.neuroscienceforum.org.np/103.pdf
Mild tempered and friendly Newton developed new-onset psychosis at age 51, which was characterized by paranoid delusions, insomnia, irritability, and loss of appetite.7 He wrote several letters in which he cut ties with close friends and colleagues and made various accusations and references to conversations that never occurred.7 Fortunately, psychosis lasted for around 18 months. When his subsequent remission was complete, Newton returned to his productive scientific career to contribute to science by being on different official and scientific posts.
Although some authors have attributed Newton’s illness to
metal poisoning secondary to his experiments in alchemy the
cause has since remained a mystery.
Ik vind het boeiend zo'n knappe tekst te lezen over wat jij die ingebeelde tevredenheid noemt. Een tijdje terug heb ik me de vraag gesteld of ik op zo'n punt terecht gekomen was en of ik al dan niet gewoon genoegen nam met.. Ik kwam tot de conclusie dat je met retorische vragen niet veel aan kan vangen, zeker niet als ze naar jezelf gericht zijn.
Dat was zo'n moment dat ik mijn deur opendeed en het leven omarmde.
U verwoordt perfect wat er in mijn kritisch kopke rond zweefde, op zoek naar een gestructureerde uitleg hiervoor. Door jouw uiterst interessante tekst kan ik dit alles onder woorden brengen, plaatsen en mijn deurtje nog een beetje wijder open zetten. Waarvoor mijn oprechte dank!
Een reactie posten