wanneer werken geheugenkaarten?

Voor wie van jullie was de geheugenkaart uit m’n vorige post inspirerend genoeg om zelf te beginnen experimenteren met geheugenkaarten?

Een geheugenkaart is bijna altijd een samenvatting van het hele verhaal en bevat daarom nooit alle details. En dat hoeft ook helemaal niet, want heel vaak heb je al genoeg aan enkel de grote lijnen. Voor wie toch graag wat meer tekst en uitleg heeft bij het hoe, wanneer en waarom van geheugenkaarten, zal ik in deze en de twee volgende berichten het verhaal achter deze geheugenkaart uitschrijven. Zo zal je merken hoeveel informatie er op die ene geheugenkaart verzameld was en zal je ervaren dat je achteraf genoeg hebt aan die ene geheugenkaart om zelf het hele verhaal te reproduceren.

Wanneer gebruik je geheugenkaarten? Wel, eigenlijk bijna altijd wanneer je aantekeningen wil maken. :-)

Ik maak zelf bijna elke dag geheugenkaarten, zowel op het werk als thuis. Terwijl ik in een vergadering of een gesprek met iemand zit, maak ik heel vaak een geheugenkaart over wat er gezegd en beslist wordt. Dat is heel handig, want sleutelwoorden opschrijven gaat sneller dan op de klassieke manier nota’s nemen en alles proberen op te schrijven. Dus kan ik tegelijkertijd ook nog actief het gesprek volgen. En omdat een geheugenkaart zo visueel is, is het veel makkelijker om een overzicht te houden over de verschillende onderwerpen van het gesprek. En dus ook veel makkelijker om de verbanden te zien tussen alles wat aan bod kwam tijdens die vergadering of dat gesprek.

Ook als ik simpelweg m’n gedachten over een bepaald onderwerp wil ordenen, gebruik ik een geheugenkaart. Dat werkt lekker snel en geeft een overzichtelijk beeld van m’n ideeën en bedenkingen. En ik kan achteraf heel makkelijk nog wat extra informatie of nieuwe ideeën toevoegen aan een geheugenkaart, iets wat veel moeilijker is in gewone, uitgeschreven nota’s.

Bij het voorbereiden van een vergadering, voordracht of training vind ik geheugenkaarten ook heel handig om eerst voor mezelf de grote lijnen uit te tekenen. Degene hiernaast (klik erop voor vergroting) is bijvoorbeeld een geheugenkaart die ik samen met een collega op een kwartier opstelde om een vergadering voor te bereiden. Ook als ik iets moet schrijven (een artikel, blog-post of een ander document) helpen geheugenkaarten me om vooraf m’n gedachten te ordenen. Tijdens het schrijven vul ik dan die geheugenkaart aan met belangrijke nieuwe ideeën die plots opduiken en die ik niet wil vergeten.

Waarmee ik soms ook experimenteer, is m’n todo lijstjes opstellen als geheugenkaart in plaats van als een ‘gewone’ lijst met taken die ik nog wil uitvoeren. Ik ben er voor mezelf nog niet uit of een geheugenkaart hiervoor beter is. Het voordeel lijkt me dat je je taken beter onthoudt, maar je maakt natuurlijk net een lijstje om ze niet te vergeten… ;-) Als er geen natuurlijke onderverdeling in je taken zit, krijg je ook snel geheugenkaarten van maar één niveau diep maar met heel veel zijtakken, en dat blijft niet overzichtelijk.

Iets waar in mijn ogen geheugenkaarten een must zijn, is studeren. Geheugenkaarten zijn ideaal als samenvatting van een hoofdstuk of deel van een cursus. Je kan ze ook op alle niveaus maken, eentje voor je hele cursus zodat daarvan de grote lijnen in je hoofd geprent zitten en danbijvoorbeeld een geheugenkaart per hoofdstuk. Deze manier van werken gebruik ik vaak als ik een boek lees waarvan ik graag veel zou onthouden. Door geheugenkaarten te maken, verwerk en orden ik de informatie voor mezelf. En als ik dan achteraf zo’n geheugenkaart terug bekijk, weet ik meteen weer waar het boek over ging en komen ook de details ervan sneller terug. Hier vind je als voorbeeld de geheugenkaarten die ik over het boek ‘One minute manager’ maakte.

Je merkt dat er heel veel toepassingsmogelijkheden zijn voor geheugenkaarten en dat ze je vaak het leven een stuk makkelijker kunnen maken. Wanneer zou het voor jou handig kunnen zijn om een geheugenkaart te maken in plaats van alles helemaal uit te schrijven of gewoon niets op te schrijven?